HU Repository
HU Repository serves as an academic and research repository, offering a rich assortment of Haigazian Armenological Review research outputs along with publications from the Armenian Diaspora Research Center (ADRC) and Haigazian University Press (HU Press). Additionally, it hosts a repository of MA and MBA theses.
With a focus to meet the needs of scholars, students, and researchers within and beyond the Haigazian University community, our repository provides seamless access to a diverse range of scholarly materials. Whether you're delving into historical studies, exploring contemporary research topics, or seeking insights from thesis works, the HU Repository stands as a cornerstone for intellectual inquiry and collaboration.
Communities in Haigazian University
Select a community to browse its collections.
Recent Submissions
Armenians in Victoria, Australia in the Nineteenth Century
(2008) Nadia Wright
Քիչ տուեալներ կան Աւստրալիոյ Վիքթորիա նահանգը հասած առաջին հայերուն մասին: Հայր Արամայիս Միրզայեան 1966ին եւ Աշոտ Աբրահամեան 1967ին առաջինը գրած են անոնց մասին: Սակայն այդ երկու ուսումնասիրութիւններն ալ թերի են թէ՛ տուեալներու եւ թէ՛ եզրակացութիւններու առումով: Նատիա Րայթ կը հաւաստէ, որ Վիքթորիոյ հայերը ի տարբերութիւն Միրզայեանի եւ Արբահամեանի հաստատումին, նուազ կազմակերպուած էին, եւ անոնց կապուածութիւնը իրարու՝ այնպիսին չէր որ իրենց մօտ յառաջացնէր համայնքի մը առկայութեան գիտակցութիւնը:
Յօդուածին առաջին մասով, Րայթ կը կատարէ քննական վերլուծութիւնը այս երկու ուսումնասիրութիւններուն բովանդակութեան: Իսկ յօդուածին երկրորդ մասով հեղինակուհին քննական ուսումնասիրութիւնը կը կատարէ ԺԹ. դարուն Վիքթորիա հասած եւ տոմարական արձանագրութիւն ունեցող բոլոր հայերուն, մէկ առ մէկ անդրադառնալով անոնց, մանրամասնելով իւրաքանչիւրին կեցութեան ու կենցաղային այլեւայլ պայմաններն ու պարագաները, իսկ առկայութեան պարագային՝ նաեւ անոնց յետնորդներուն տուեալները: Րայթ կը յայտնաբերէ հետքերը նաեւ նոր, հայագիտութեան ցարդ անծանօթ հայերու որոնք հասած են վերոյիշեալ նահանգը:
Իր այս ուսումնասիրութեան համար հեղինակուհին օգտագործած է Վիքթորիա նահանգի արդէն իսկ համակարգչային թուագրմամբ հանրութեան եւ ուսումնասիրողներու տրամադրութեան տակ դրուած հանրային հսկայ նիւթը՝ ամուսնական, մահացութեան, նաւահանգստային մուտք ու ելքի, թէ այլ տոմարներու տուեալները: Հեղինակուհին զանոնք կը համալրէ շրջանի այլ կղզիներու տուեալներով՝ յարաբերաբար ամբողջական պատկեր մը տալով այդ շրջանին ժամանած իւրաքանչիւր հայու եւ անոր յետնորդներուն մասին:
Րայթի պրպտումներուն իբրեւ արդիւնք ի յայտ կու գայ որ 1853ին առնուազն 17 հայեր կ'ապրէին Վիքթորիա նահանգին մէջ: Դժբախտաբար, սակայն, բոլոր հայերուն մասին չէ որ հեղինակուհին կը յաջողի տուեալներ փոխանցել՝ նիւթերու բացակայութեան պատճառով:
Հայ օրհներգութեան սկզբնաւորումը
(2008) Հենրիկ Բախչինեան
Fifth century Armenian poetry was basically ecclesiastical hymnology. Later on, it was called sharakan.
In this article Henrik Bakhchinian highlights the historic and cultural conditions which led to the initiation and the eventual institutionalization of Armenian hymnology. The author notes that translations of the biblical psalms and prayers constituted the base upon which Armenian ecclesiastical music was initiated. Gradually these developed into thoroughly original Armenian songs. To be sure, this multistage evolutionary process took place in the 4th-5th centuries. Thereafter. Armenian spiritual songs developed on their own unique track, which peaked with the compilation of the Sharaknots, where all such songs were listed. The Sharaknots attained its final form in the 15th century.
The article assesses the variations as well as the characteristic features of the various categories of the sharakans. The author stresses the importance of the sharakans as the first musical poems in the Armenian milieu created by individuals.
Karen Jeppe, Aage Meyer Benedictsen, and the Ottoman Armenians: National Survival in Imperial and Colonial Settings
(2008) Matthias Bjornlund
Հեղինակը կը ներկայացնէ Քարէն Եփփէի (1876-1935) եւ Աակէ Պենետիքթսընի (1866-1927) հայասիրական գործունէութեան կարգ մը երեսակները:
Եփփէ 1902էն մինչեւ իր մահը ծառայած է օսմանցի հայերու՝ գլխաւորաբար այրիներու եւ որբերու: Պենետիքթսըն վարած է գրասենեկային եւ վարչական աշխատանք եւ շրջագայութիւններով մղում տուած է մարդասիրական այդ եւ նման գործունէութեանց: Երկուքն ալ կը գործէին դանիական Ֆրենծ օֆ Արմինիընզ կազմակերպութեան ծիրին մէջ, որ ի տարբերութիւն նմանօրինակ այլ կազմակերպութիւններու չէր յեներ նիւթական պետական աղբիւրներու, ինչպէս եւ զուտ կրօնական կազմակերպութիւններու:
Պիորնլունտ ընդհանուր յայտարարի մը տակ դնելով հանդերձ արեւմտեան հայասիրական կազմակերպութիւնները, կը տարբերակէ անոնց գործունէութեան շարժառիթները, նպատակները, միջոցները, հայեացքները՝ արեւելքցիներու եւ մանաւանդ հայերու հանդէպ, կը ներկայացնէ թուրքերու, իսլամի ու քրիստոնէութեան մասին անոնց կարծիքները եւ տեսակէտները, մատնանշելով որ անոնցմէ ոմանք նոյն աչքով կը նայէին արեւելքցիներուն, արեւելքի քրիստոնէական համայնքներուն, իսկ ուրիշներ՝ դաւանափոխական ծիրի մէջ կը տեսնէին իրենց առաքելութիւնը, ոմանք ալ՝ մշակութային կայսերապաշտութիւն կը կատարէին: Ի տարբերութիւն ասոնց, Պիորնլունտ Եփփէի գործունէութիւնը կը դիտէ իբրեւ զուտ մարդասիրական առաքելութիւն, եւ կը մանրամասնէ Ֆրանսական Հոգատար Իշխանութեան, տեղաբնիկ պետեւիներու եւ գաղթական հայերու շահերու խաչաձեւումին մէջ Եփփէի գործունէութիւնը՝ իբրեւ Ազգերու Լիկայի Կոմիսար: Հեղինակը կը մանրամասնէ նաեւ Եփփէի՝ հիւսիսային Սուրիոյ երկրագործական շրջաններու մէջ հայերու բնակեցման խնդրով տարած աշխատանքները, ինչպէս նաեւ՝ առեւանգուած կանանց եւ որբուկներու ազատագրումը:
Հուսկ, Պիորնլունտ կը մատնանշէ Քարէն Եփփէի եւ Աակէ Պենետիքթսընի միջեւ եղած հայեացքներու, խառնուածքի տարբերութիւնը: Ան կը ներկայացնէ նաեւ այս երկուքին՝ արեւելքի եւ արեւելքցիներուն հանդէպ ունեցած կարծիքներու բարեխառնումը ժամանակի ընթացքին:
German-Turkish Encounters over the Genocide of the Armenians
(2007) Ingrid Leyer Semaan
Հայերէնի բարբառագիտական ատլաս (կազմման սկզբունքները եւ առանձնայատկութիւնները)
(2007) Գայիանէ Գէորգեան